Chagrijnig na de vakantie

Chagrijnig liep ik de badkamer uit. Of is het eerder een stuk verdriet wat ik voelde? Toch deed ik het zelf en kon ik niemand anders de schuld geven. Ach, het kon mij op dat moment ook niets rotten. Het is zoals het nu is en dat maakt mij boos. En probeer er niet wat over te zeggen, want ik doe je wat! Ik was duidelijk niet happy en voelde mij eigenlijk wat ongelukkig. En dat terwijl ik toch niets te klagen had?

De week er voor gingen we een weekje kamperen. Het was een leuke week met erg mooi weer. Gezellige zomeravonden voor de caravan en de volgende morgen aten we net zo gezellig met z’n alle een heerlijk ontbijt. Lekkere croissants of harde bollen. 
Tussen de middag vonden we het heerlijk om even te zwemmen en daarna te eten bij het restaurantje er naast. Dat deden we niet alle dagen, maar zo om de dag was zeker geen uitzondering. Heerlijk, vakantie! Even lekker doen waar je zin aan hebt. Genieten hoor!

In de middag gingen we ook geregeld een leuk stukje fietsen. De omgeving verkennen hoort er volgens ons echt bij. Soort van cultuur opsnuiven, zeg maar. Het leuke is dan om aan het einde van de middag heerlijk bij de caravan de BBQ aan te steken of om lekker uitgestrekt in een restaurant te gaan settelen. Dat heb je immers wel verdiend na een lange fietstocht. Gezellig de dag weer door kletsen en natuurlijk sluiten we de dag af met een lekker ijsje. Het geeft niet dat je tussen de middag ook al een ijsje op had, want het is immers vakantie en dan mag je wat meer.

Barbera, wat zeg je? Mag je “wat’’ meer? Ik hoor het mezelf zo zeggen. ‘Wat’ of ‘toch heel veel meer’? Ik moet kleur bekennen. Het is duidelijk heel veel meer. Het ging de hele dag door. Alles onder het mom van vakantie dus dan kan/mag het en kan het geen kwaad. En dan is het ook niet 1 dag. Nee, een hele volle week.
Dit is duidelijk een stukje van: kop in het zand steken. Struisvogel gedrag.

Thuis weer aangekomen voelde ik de drang om door te gaan met het nieuwe aangeleerde dieet. Lekker veel en lekker ongezond. Mijn lijf hunkerde er naar. Het wilde niet minderen en al helemaal niet minder zoet of zonder die lekkere broodjes. Ik merkte dat ik al wat kribbiger werd. Maar toen ik de volgende ochtend op de weegschaal ging staan om de schade op te meten werd mijn humeur en stemming helemaal onprettig. Zoals ik deze blog al startte.. Boos, verdrietig, chagrijnig en misschien nog wel het aller meest: teleurgesteld in mijzelf. Hoe had ik…..!?

De dagen die volgde merkte ik op dat ik helemaal niet fit was. Ik was nog wel een weekje op vakantie geweest. Ik had toch minstens energiek moeten blijven? Mijn gewicht was enorm verhoogd, kleding zat strakker, ik was moe, humeurig en prikkelbaar en ik bleef hunkeren naar eten en zoetigheid. Het patroon doorbreken lukte niet..

Bekijk het Healthy Reborn programma om meer te ontdekken over de oplossing.