Een koude douche

In een tijdschrift, wat ik op mijn gemakje zat te lezen op een lui, maar toch grijze zondag las ik nogmaals dat een koude douche echt veel voordelen heeft. Het is alleen een kwestie van wennen en accepteren lees je dan weer. Ik moet eerlijk toegeven dat ik het al een aantal keren heb geprobeerd. Vaak wanneer ik zulke gezonde weetjes lees ga ik het toch even proberen. Al is het maar om uit te sluiten dat men de waarheid spreekt. Maar meestal houd ik het nog geen 2 seconden vol en schiet ik al onder die vreselijke koude straal vandaan. Ik mompel dan weer dat dit niets voor mij is. Ik houd niet van kou. Maar kou moet je omarmen en accepteren zegt een stemmetje ergens in mijn hoofd. Dat heb ik vast weer ergens gelezen anders plopt dat stemmetje nu echt niet spontaan op in mijn hoofd.

Nu zat ik lui op de bank en dacht ik dus weer “zal ik het toch maar weer gaan oefenen?” Tja, dat is makkelijk denken als je nog lekker lui op de bank zit, zegt weer mijn andere stemmetje. Ik besluit ’s avonds om het toch maar weer er op te wagen. Wie weet lukt het beter als ik de kou accepteer? Die avond begin ik wel met een fijne warme straal. Dat ontspant lekker en ik zit stiekem toch echt niet te wachten op die koude lading die ik mijzelf beloofd heb. Nadat de tijd gekomen is om dan toch echt langzaam die warme kraan uit te draaien twijfel ik nog wat. Dan schiet het door mijn hoofd: \”wat voor voordelen zitten er ook al weer aan?\” Ik moet toch ook even goed weten waarom ik dit eigenlijks doe voordat ik mij zo laat overladen met toch tamelijk best wel koud water. Oja, je metabolisme wordt stevig aangewakkerd, je krijgt een boost energie, je traint je innerlijke thermostaat, je immuunsysteem verbeterd en je huid wordt strakker en gladder. Nou dat zijn toch best veel leuke positieve voordelen die tegen over deze ene koude nadeel staan, bedenk ik mij dan.

Ik besluit om de focus volledig op mijn steeds kouder wordende douche straal te richten. Ik sluit mijn ogen en draai met 1 hand rustig de warme kraan uit. Met de andere hand pak ik de douchekop en start ik bij mijn voeten. Dat is het punt wat het verst van mijn hart af ligt en die spier wil ik als laatste laten ‘schrikken’. Langzaam ga ik met de douchekop omhoog naar mijn hoofd en blijf dit herhalen. Tot nu toe gaat het. Beetje bij beetje sluit ik de warme kraan. Ik blijf in mijzelf herhalen ‘kou is een illusie, kou is een illusie, ik accepteer de kou’.

Brrr het wordt nu toch wel erg koud. Ik merk dat ik nog steeds niet op het koudste punt ben, want de warme kraan kan ik nog steeds dichter draaien. Nog kouder dan dit? Ik merk dat mijn hartslag omhoog gaat en mijn ademhaling versneld. Brieste ik nou als een paard hoor ik mijzelf denken? Ondertussen sta ik strak van de kou en kom ik op het punt dat de warme kraan volledig gesloten is. Mijn voeten gaan spartelen, ik weet geen relaxte houding meer aan te nemen. Dan zet ik gauw de douchekop weer terug in zijn houder en besluit 3 tellen er onder te blijven. Ik geloof dat ik dat al dansend heb volbracht. Of kan ik het beter als staand spartelend omschrijven?

Snel draai ik de douche uit en pak mijn handdoek. Brrr, dat was echt heel erg heftig. Tot mijn grote verbazing voel ik mij ook direct fris en fruitig en lijkt het als of mijn hoofd helderder is. Ik krijg een glimlach en geef mijzelf een dikke compliment: \”dat deed je goed\”. Ik droog mij af en denk \”dat doe ik morgen echt wel weer!\”. Toch eerst zien en dan geloven hoor 😉

Heb jij wel eens koud gedoucht en hoelang lukt het jou? Ik ben benieuwd wie er langer dan die 3 seconden het kan volhouden. Ik ga de volgende keer voor de 5 ?

Liefs Barbera